EX 70-092 Westervoort, Mosterdhof
J.H. van Ardenne en Van Heelsbergen, 1972-1976
architect J.H. van Ardenne en Van Heelsbergen
opdrachtgever Gemeente Westervoort
realisatie 1972 – 1976
adres Mosterdhof, Westervoort
programma 66 woningwetwoningen (42 eengezins-, 24 seniorenwoningen), 168 premiewoningen (huur/verkoop)
Beschrijving van het plan
In het verlengde van de Tweede Nota RO was in 1968 een streekplan ontwikkeld, waarin Westervoort samen met de gemeenten Arnhem en Duiven één ‘triplestad’ zou gaan vormen met de gemeente Duiven- Westervoort als groeikern. Zij moest uitgroeien tot 70.000 inwoners. Het afbouwen van de kern van Westervoort werd gezien als de eerste fase van deze ontwikkeling. Daartoe werd een plan gemaakt op een driehoekig terrein tussen de IJsseldijk, de route over de brug naar Arnhem en de oude dorpskern. De gemeente Westervoort wilde in het plan verschillende woningtypen mengen, huur en koop, zodat er een mix kwam in inkomen en gezinsvormen. Architect Van Ardenne bracht de gedachte in om ook te mixen naar ouderdom. Deze menging moest leiden tot meer contacten tussen bewoners.
Het project bevat in totaal 252 woningen die zijn verdeeld over
de woningwet-sector, de premiehuur-sector en de vrije sector (koopwoningen). In het plan komen 4 woningtypen voor. Er zijn 2 typen patiowoningen met het slaapprogramma op de begane grond en een verschillende opbouw. En er zijn 2 typen eengezinswoningen, die of in rijtjes of verspringend zijn gerangschikt. De verschillende woningtypen en woningsektoren komen gevarieerd voor door het plan heen. Een basis guur van telkens 20 woningen opgebouwd uit 3 typen wordt in het plan herhaald. Deze basis guur bestaat uit 8 eengezinswoningen in een rij (huurwoningen), die op de verdieping zijn uitgebouwd. Hierdoor ontstaat een overdekt voetgangersstraatje waaraan 4 patiowoningen gelegen. Deze zijn bedoeld voor senioren of ‘onvolledige gezinnen’. De bergingen van beide typen woningen en de patio’s van de seniorenwoningen liggen aan deze straatjes.
In het verlengde van het overdekte straatje bevinden zich 2 blokjes van 4 gestaffelde eengezinswoningen, die telkens een driehoekig pleintje omsluiten. Vanwege de uitbouw over het binnenstraatje en de entree bij de gestaffelde variant, hebben de eengezinswoningen een opvallend ruime eerste verdieping. De woningen zijn ontworpen in witte betonsteen met een houten opbouw.
Door het hele plan is het voetgangersverkeer van het autoverkeer gescheiden. De overdekte straatjes en de driehoekige pleintjes zijn autovrij en waar wandelroutes de weg kruisen is een verkeersdrempel aangelegd. Omdat men een hoge dichtheid wilde halen werden in het ontwerpplan aanvankelijk enkele ats geprojecteerd tegen de IJsseldijk aan. In het gerealiseerde plan hebben deze plaatsgemaakt voor enkele rijen met eengezinswoningen.
Reden van predicering
De adviescommissie spitst zich in de beoordeling van het oorspronkelijke plan vooral toe op de combinatie van eengezinswoningen met seniorenwoningen. Verder noemt de adviescommissie de scheiding van het rijverkeer en voetgangersgebied als kwaliteit.
De koopwoningen kwamen op het moment van indienen van het plan niet in aanmerking voor het predicaat. Daarom hebben alleen de woningen rond het straatje formeel het predicaat gekregen.
Kanttekeningen plaatst de adviescommissie ook. Het zicht van enkele seniorenwoningen wordt aan de woon-tuinzijde belemmerd door parkeerstroken en garageboxen. Dit lijkt niet in overeenstemming met de intentie van het plan juist hen te betrekken bij de totale leefsfeer van de buurt.
