EX 72-144 Nuenen, Tweevoren

Beschrijving van het plan

Nuenen ontwikkelde zich na de oorlog tot een forensengemeente van Eindhoven. Het plan vormt een ontwerp voor in eerste instantie 339 eengezinswoningen in deel ‘oost’ van het bestemmingsplan Nuenen-Zuid voor ca 1200 woningen. In opdracht van de gemeente ontwikkelde Delta Lloyd Vastgoed de hele wijk met verschillende architecten, waaronder Inbo, Govers en Haas en Franso.

Het plangebied wordt begrensd door bestaande bebouwing en een hoe jzervormige wijkontsluitingsweg. Karakteristiek voor het gebied zijn twee bestaande zandwegen, die ten gevolge van veenafgravingen hoger liggen dan het aangrenzende maaiveld. Architect Benno Stegeman gebruik het hoogteverschil in het terrein om een scheiding van voetgangers- en rijverkeer in de wijk te maken. Een stelsel van voetpaden dat toegang geeft tot de woningen ligt 1,50 m boven het normale straatpeil. Verder gebruikmakend van dit hoogteverschil ligt onder de woonlaag een kelder met wasruimte, hobbyruimte en een garage – half ingegraven in het talud van de achtertuin die a oopt naar het straatniveau.

In een echt landschapsplan wordt dit gegeven zeer gedetailleerd uitgewerkt. Met diverse trappen in het terrein wordt het hoogteverschil overbrugd. Ook benut hij het voor de aanleg van een openlucht theatertje, zandbakken en speelplaatsen. Omdat een deel van de woningen geen parkeerkelder heeft, zijn er een aantal parkeerhoven. De verschillende voetgangerswegen door de buurt komen uit op
een centrale plaats in het plan (De Brink). Deze haakt aan op een doorgaande etsroute naar het centrum over het oude zandpad.

De woningen zelf zijn ontworpen op een basisvierkant van 7×7 meter. Een volume met het trappenhuis steekt half uit het volume en wordt bekroond met een transparante groene koepel. Er zijn twee typen woningen in 3 lagen: 85 schakelwoningen met garage en 30 niveau-
of sokkelwoningen. De schakelwoningen vormen rijen waarbij de woningen over ca. een halve lengtemaat t.o.v. elkaar zijn verschoven; Op bepaalde plekken zijn de niveauwoningen ‘aangehaakt’, in een vrij willekeurige strooiing. De sokkelwoningen bestaan ook uit 3 lagen, maar ze hebben geen ingegraven kelder. De begane grondlaag is juist niet volledig volgebouwd, maar bevat alleen de entree, wc, berging en trap naar de woonlaag op de eerste verdieping. Bijzonder is dat het openbare voetgangersgebied onder deze sokkelwoningen doorloopt.

Reden van predicering

De commissie uit haar waardering en lof voor de gekozen uitgangspunten en de zorg en aandacht waarmee deze in het plan zijn verwerkt. De commissie is het met Stegemans eens dat het experimentele gevonden kan worden in de ‘totaliteit’. Daarnaast zijn de volgende aspecten experimenteel bevonden: Ten aanzien van
de woonomgeving en het gehele woonmilieu acht de commissie de gedetailleerde aanleg en verzorging, alsmede de variatie die hierin bereikt wordt experimenteel; Ook de woonvorm is experimenteel vanwege de wijze van schakelen, met de ‘aangehaakte’ woningen op terugliggende onderbouw waardoor interessante ruimtewerkingen ontstaan op de begane grond met het karakter van een ‘passage’.